Topboeken van de afgelopen maanden

Er zijn de afgelopen maanden heel wat kinderboeken verschenen en ik doe een greep uit het aanbod! Dit keer wat meer voor verschillende leeftijden, helaas was de vangst niet zo bijzonder deze keer.  Maar gelukkig maakte één boek dit helemaal goed:

Mijn fijne geluidenboekje van Edward van de Vendel en Mattias De Leeuw:

 

"Nu hoor ik papa.
Hij komt thuis.
Hij rijdt tot bijna
bij ons huis.
Hij is er weer.
Ik ben zijn kind.
Soms word ik blij
van knerpend grind."
Ik vond geen betere manier om te beginnen dan met een citaat uit dit nieuwe rijmpjesboek van Edward van de Vendel. Ein-de-lijk nog eens een boek dat Miep Diekmans en Annie MG Schmidts prachtige versjes uitdaagt voor een wedstrijdje om ter vlotst. (Lees meer op pluizer.be)


De regels van drie van Marjolijn Hof



Marjolijn Hof kennen we vooral van 'Een kleine kans', een boek over Kiek, een meisje dat op een geheel eigen manier omgaat met het feit dat haar papa plots verdwenen is. De schrijfster bewijst hier dat ze een gevoelig onderwerp op een ongelooflijk fijngevoelige manier kan omtoveren in een prachtig verhaal. 'De regels van drie' is ook een verhaal over verlies, dit keer over een opa die stilaan “op” is. Dit boek is wat betreft gevoeligheid enigszins verschillend van 'Een kleine kans'. Meer weten? Ga naar pluizer.be!


Leeuw van Brigitte Minne en Nils Pieters
(hoera, Nils Pieters! zie ook De grote boze wolf was helemaal niet boos)



Brigitte Minne schreef dit keer een verhaal over een hond met de typerende naam Leeuw, die gewend is aan zijn rustige leventje bij zijn baasje. Tot de pup Prins eraan komt. Niets wat Prins doet, is verkeerd, zodanig zelfs dat Leeuw er heel jaloers van wordt. Tot Prins op een dag in de vijver belandt en Leeuw beseft dat het zonder hem wel eens erg stil zou kunnen worden.
Leuk aan dit boek is hoe Brigitte Minne erin slaagt om een thema als gezinsuitbreiding bespreekbaar te maken bij jonge kinderen. Je eigen plekje kwijt zijn, aandacht moeten delen, het zijn dingen die bij kinderen soms toch erg moeilijk liggen.
Nils Pieters ging na 'De grote boze wolf is helemaal niet boos', ook weer voor een prentenboek. Zo enthousiast als ik bij het vorige boek was ben ik niet meer bij dit boek. Ik ken zijn stijl en verwachtte me dus aan redelijk wat chaos en drukte, maar het werd me dit keer een beetje te veel. Kleurrijk en gedetailleerd zijn de illustraties, en daarvoor een dikke pluim, alleen al omdat kinderen hierdoor kunnen blijven kijken en ontdekken. De prenten zitten vol nevenverhaaltjes met andere dieren en de personages zijn op een naïeve, maar karakteristieke manier weergegeven. Jammer alleen dat de boodschap soms wat verdwaalt in de chaos.




Nul is een raar getal van Henriette Boerendans
'Nul is een raar getal' is een ander boek dan anders. In de categorie van allerlei bijzondere telboeken springt het er toch nog tussenuit. En dat heeft eigenlijk vooral te maken met de houtsnedes van Henriette Boerendans. Samen met de auteur tellen we van één tot tien en dan komen ook vijftig en honderd en natuurlijk nul nog aan bod. (...) Het vervolg vind je onder de titel van de recensie.

Mei-juni-juli komt er over een paar dagen aan, met onder andere een prachtig prentenboek van collega Kim Crabeels.