Deze maand experimenteerden we met woordjes, maar ook met stapjes. We dansten bovenal erg veel. Op alles. Bumba (ah ja), zelfgezongen liedjes, Jubel, Gabriel Rios, Kapitein Winokio, tot de Messiah van Händl (ja, echt). We dansten niet alleen met onze heupen, nee, we gebruikten ook de schoudertjes, de handjes en de voetjes. We waren bijzonder schattig.
We sliepen wat minder goed, maar al bij al mogen wij, de ouders, daar nog steeds niet over klagen. We kregen misschien een tandje erbij.
We vonden ook alle paardjes de max, zeker ons eigen paardje.
We waren ook onverantwoorde ouders, en dat werd vastgelegd.
En dan stop ik nu officieel met in de wij-vorm spreken, naast de derde persoon ('zal mama dat of dat doen voor jou?') is dat toch echt wel de meest gebruikte persoon sinds ik een dochter heb. Ik vind het zelf irritant, maar ik blijf het doen! Een zelfhulpgroep is in de maak, daar kan ik dan in de ik-vorm tegen ik spreken.
En tot slot nog een liedjen of twee van de maand:
Meejubelen met Florien?
Of gaan we voor de Lion King?
Leve onverantwoorde ouders!! :-)
BeantwoordenVerwijderenHeel herkenbaar met ons 15-maandertje hier :)