Verslag 4: vrijdag 12 augustus tot vrijdag 19 augustus

Tijd voor het laatste verslag van onze reis door het Zuiden van Zweden.

Aan het eind van het vorige verslag hield ik het wat korter, waardoor ik niet vertelde wat we vrijdag 12 augustus deden. Op donderdagavond hadden we weinig inspiratie en gingen we te rade bij onze gastheer (via sms, want hij was ondertussen alweer in België). Hij raadde aan om naar Påskallavik te gaan, naar Zweedse normen heel dichtbij, inclusief water en eetgelegenheid. We kuierden er wat aan het water, gingen iets drinken in het kleine haventje, maar lieten de eetgelegenheid aan ons voorbijgaan wegens wat te prijzig én allicht niet geschikt om met onze wildebras op ons gemak te zitten.

Na wat omzwervingen belandden we dan in Oskarshamn (Harry’s, op de grote markt, aanrader), waar ik de vorige post postte.

Zaterdag was het dan tijd om ons tweede huisje in te ruilen voor het derde, in Björköby, meer naar het Noorden toe van Småland. Niet zo lang rijden, dat was eens aangenaam voor de verandering. We werden vriendelijk onthaald en meteen ook uitgenodigd om naar het plaatselijke parochiecentrum te gaan, want daar hield de gastvrouw het zaterdagse ijscafé open. Omdat Florien in de conversatie het woord ‘ijs’ had gehoord en omdat het ons wel gezellig leek, zijn we een kijkje gaan nemen.

Hieronder wat foto’s van het dorpje.

Op zondag trokken we naar Eksjö, een stadje waarvan het centrum nog volledig uit houten huisjes bestaat. Gezellig en mooi, wederom. We kochten er ook wat gebak voor de fika die namiddag in Lennarts Konditori, nogal bekend bij de Zweden (dus dat moesten we eens uittesten!).

Ik kon ook eindelijk een foto trekken van een rolstoel/rolatorgarage waarvan sprake in mijn eerste verslag. Toch echt grappig dat dat bestaat.

Op de terugweg gingen we langs de supermarkt. Ik blijf me erover verbazen dat zelfs in het kleinste boerengat de supermarkten vaak van 8u tot 22u, of zelfs van 7u tot 23u, open zijn. Het is wel al vaak praktisch gebleken.

Maandag was het weer rustdag, met mooi weer! In de voormiddag trok ik in mijn eentje naar een stadje in de buurt, Vetlanda. In de namiddag besloten we om te gaan aperitieven aan het meer in Kristianelund (2km van ons huisje). Florien met de loopfiets, Kwinten met de fiets en ik te voet. Gezellig en heel mooi uitzicht, wederom.

Op dinsdag was het weer Florientjesdag. Voor haar het hoogtepunt van de vakantie ook: Astrid Lindgrens Värld! Eindelijk – eindelijk – kon ze Pippi Langkous ontmoeten. Het is best een duur park, maar voor ons wel zijn geld waard gebleken. Het bestaat eigenlijk vooral over openluchttheaters in de setting van de boeken van Astrid Lindgren. Zo heb je een decor van Michiel van de Hazelhoeve, de gebroeders Leeuwenhart, Junibacken (Madieke en Liesbet), Karlsson van het dak,… We zagen een openlucht singalong met Tante Pastelia en Kling en Klang uit Pippi Langkous, twee shows aan Villa Kakelbont met – hoe kan het ook anders – Pippi Langkous, een show van Ronja de roversdochter en eentje van Michiel. Wat me enorm meeviel (en wel in de lijn ligt van de Zweedse kindvriendelijkheid) is dat de kinderen voor en na de shows (van ongv. een kwartiertje) ook gewoon meteen naar de acteurs konden en konden spelen in en op de decors. Ik zeg decors, maar eigenlijk waren dat hele huizen, burchten, dorpen met watervalletjes,… Af gewoon.

En Florien… die liep als een kuiken achter haar idool, gaf haar zelfs een hand en was achteraf apetrots!

Woensdag hadden we afgesproken met mijn oud-leerkracht Zweeds van het CLT (ik volgde daar ook een jaartje Zweeds) in Vetlanda voor een voormiddagfika. Erika bracht haar dochtertje mee en haar mama. Florien was meteen fan. Ze gaven ons ook een goede tip voor de dagens lunch.

’s Avonds was het in Björköby ook fika, georganiseerd door de parochie. Omdat onze gastvrouw gezegd had dat het best gezellig was (en ook een beetje omdat we ervan uitgingen dat het gastgezin er ging zijn J), trokken we ernaartoe. Een vrijwilligster onthaalde ons vriendelijk, ze had het gebak dat er stond zelf gemaakt (zeker een pluspunt), maar helaas lag de gemiddelde leeftijd voor we aankwamen op ongeveer 80 jaar. Ik kon wel veel Zweeds praten met de vrijwilligster en Florien taterde ook maar door in het Nederlands. Sociaal is ze wel, dat kind van ons.

Op donderdag trokken we op aanraden van Erika naar Växjö, in plaats van het geplande Jönköping. Jammer genoeg regende het pijpenstelen toen we vertrokken en was het voor de allereerste keer druk op de Zweedse wegen. En helaas hadden we ook een donderwolkje mee in de auto… We wilden een specifieke winkel bezoeken, maar die bevond zich enkel in een overdekt winkelcentrum. Achteraf bekeken best handig, met die regen. Na de lunch trokken we toch naar het centrum van Växjö. Het weer was een beetje beter, maar het humeur van ons donderwolkje stond helaas nog steeds niet op zonneschijn. We besloten dan ook vroeger dan gepland weer naar huis te vertrekken. Ach ja, het kan niet altijd allemaal perfect verlopen!

Växjö domkyrka

Vandaag, vrijdag, bereiden we ons een beetje voor op het vertrek naar huis. Gisteren boekten we al een hotel in Odense, Denemarken. Het is best een eind rijden, maar omdat ik de reis toch graag in drie en niet in vier dagen wil proberen doen (dat was ons eerste plan), zorgen we ervoor dat we de eerste dag al heel wat kilometers gedaan hebben.

Helaas komen aan alle mooie verhalen een eind… maar we komen zo snel mogelijk weer terug, en dan het liefst nog een beetje langer! 

Verslag 3 – maandag 8 augustus tot donderdag 11 augustus

We hebben het nog steeds erg naar onze zin in huisje twee, het gaat moeilijk worden om dit Zweeds paradijs achter te laten voor onze derde en laatste bestemming. Zaterdag vertrekken we namelijk naar Björköby, nog een beetje hoger in Småland en meer in het binnenland.

Maar eerst nog een verslagje van de afgelopen dagen in Finsjö. Op maandag trokken we naar Oskarshamn, een relatief grote kuststad op 20 kilometer van hier. Zaterdagavond las ik een brochure over deze stad die bulkte van gezellige plekjes en eethuisjes met bio-producten, familiebedrijfjes,… dus mijn verwachtingen waren hoog gespannen. Uiteraard is Oskarshamn een stad, maar ook de naam van een ‘Komun’, dus de plekjes lagen verspreid over de komun Oskarshamn en niet in de stad zelf. We waren dan ook vrij snel rond in het stadje en trokken naar een cafeetje, Bakgårdens Bistro, waar we een voordelige Dagens Rätt konden eten met rauwkostbuffet en waar we wifi konden gebruiken. We bleven er dan ook een tijdje rondhangen J. De blog werd geupdatet (vorige verslag), een paar rekeningen betaald (die wachten niet) en Florien stortte zich weer op een ‘pysselbok’ met raadsels en doolhoven en schrijfoefeningen (de laatste tijd haar favoriet, zolang er maar prinsessen bij staan).

Nu klinkt het misschien alsof wij een utopische driejarige hebben J, wees maar zeker dat ze ook hier haar temperament laat voelen. Meestal is ze voorbeeldig tijdens de uitstapjes, maar compenseert ze dat helaas ook als we terug thuis zijn…

Dinsdag was het tijd voor Kalmar Slott. Kalmar is een grote kuststad in Småland, vooral bekend om zijn renaissance architectuur. Aan de rand van het centrum, langs de haven, bevindt zich het bekende Kalmar Slott, waar ooit het Kalmar verdrag opgetekend werd. We kwamen hier rond 11 uur aan en zijn toch tot 16 uur zoet geweest. We volgden een gidsbeurt in het Engels (ja, ook Florien) en liepen ook nog wat rond in de tijdelijke tentoonstellingen. Bij die tentoonstellingen was er eentje over Michiel van de Hazelhoeve, mijn lievelingskinderboek aller tijden. Ik trok dan ook gretig foto’s van de panelen en Florien speelde graag in de huisjes uit het verhaal die nagebouwd werden in het museum.

Florien verkleed als Emil :)

Een kanttekening over de toegankelijkheid (voor de geïnteresseerden): Bij de ingang kregen we te horen dat we halve prijs betaalden omdat Kwinten in een rolstoel zat (die hadden we meegenomen omdat het praktischer zou zijn in het museum) en ik gratis meeging als begeleider. Dit kwam omdat we een aantal delen van de tour niet (vlot) zouden kunnen bereiken, maar dat de gids hiervan op de hoogte was. Dit bleek toch weer een eufemisme te zijn. Bij de start van de tour merkte de gids onze aanwezigheid niet op en trok hij aan een sneltempo de eerste trappenhuizen in. Een aantal heel lieve mensen uit onze groep hebben Kwinten dan de trap op geholpen en de rolstoel gedragen. Na zijn eerste uiteenzetting heeft één van die mensen hem dan aangesproken en pas toen heeft hij ons gezegd waar we heen moesten. Toen we die bestemming bereikt hadden, bleek dat de groep eigenlijk aan de andere kant van de vleugel was. Op zich geen probleem, ware het niet dat er tussen elke ruimte een drempel was van variërende hoogte. We voelden ons een beetje stuntels. In de concertzaal stond een ramp, maar blijkbaar was het onmogelijk om die andere drempels ook te voorzien van kleine hellingen. Vreemde kronkel.

Gisteren was het rustdag, tijd om bijvoorbeeld eens uitgebreid blauwe bessen te gaan plukken in het bos achter onze straat. Werkelijk heel de bodem van dat bos was bezaaid met blauwe bessenstruiken. Mensen die mij kennen, weten dat ik hier mijn hartje ophaal.

De keuken van het huisje is werkelijk van alles voorzien, er staat ook een barbecue en een wafelijzer en mijn vingers jeukten om tijdens de rustdag eens wat uitgebreider te koken. Ik maakte wafels met blauwe bessen en gemarineerde garnalen voor op de barbecue ’s avonds. Daarnaast had ik ook tijd om wat te naaien (ja, ik neem mijn naaimachine mee op vakantie) en deed Florien een verkwikkend dutje J. Tegen de avond stak ik de barbecue aan, het was helaas wel heel winderig buiten, maar we konden gelukkig ook nog genieten van de laatste zonnestralen.

Gisteren was het tijd om Öland te verkennen, het eiland langs de Oostkust van Zweden. We namen de brug aan Kalmar en reden recht naar Borgholm. Rijden in Zweden blijft een zaligheid, die mooie landschappen. Op de brug was het uitzicht echt adembenemend.

Nu is het vrijdagavond en zitten we op restaurant in Oskarshamn. Omdat ik niet zoveel tijd heb, brei ik later nog een vervolg aan het verslag, beloofd! Hej då!

Zweden trip - Verslag 2 - woensdag 4 augustus tot maandag 8 augustus

Tijd voor weer een update!

In ons vorig huisje hadden we wat problemen met internetverbinding, maar in het huisje waar we nu zitten is er helemaal geen internet J. Ook mogelijk natuurlijk. Je vindt hier wel her en der plekjes in steden waar er gewoon wifi beschikbaar is op straat. Op die manier gaan we morgen dan ook proberen om deze post online te zetten.

Even terugblikken op week 1: woensdag trokken we naar Malmö, een bezoek waar vooral Kwinten heel erg naar had uitgekeken. Ik was op voorhand wat huiverachtig naar het grootstad-gehalte toe. Ik had parkeerplaats gezocht die iets buiten het centrum lag en eigenlijk viel het rijden in de stad tot daar zeker goed mee. Daarna trokken we te voet verder richting centrum. Na een tijdje stappen kwamen we aan een vrij bekende patisserie (Patisserie David) waar we even iets kleins gegeten hebben en gedronken. Op onze must-see-lijst stond zeker ook Västra Hamnen waar de Turning Torso zich bevindt, dus daar trokken we vervolgens heen om te lunchen.

We lunchten aan de kade met een prachtzicht op de Oresundbron, maar helaas pindakaas, het zicht trok langzaamaan weg en het relatief mooie weer veranderde in gietende regen… En toen moesten we eigenlijk het centrum nog verkennen. Na een hele poos wandelen in de regen gaven we het op, onze auto stond ook nog eens zover, dus we konden maar beter in die richting stappen.

Al bij al viel dit bezoek dus redelijk tegen, maar we hadden wel 14 kilometer in de benen en Västra Hamnen verkend, wat toch ook leuk was!

Donderdag bleven we in de voormiddag lekker binnen om te fröbelen (knutselen, naaien, lezen, prullen, ik vind dat een mooi werkwoord) en trokken we in de namiddag nog een keertje naar Lund om wat kaartjes te kopen en rond te wandelen. Lund blijft een superplek en we ontdekten (net nadat we geluncht hadden) een heel leuke lunchplek: Saluhallen, een soort markthall met allerlei restaurantjes en marktstanden met eten en delicatessen. Voor degene die hem kennen hoef ik er allicht niet bij te vertellen dat ik Kwinten pas bij sluitingstijd terug ben gaan ophalen.

Vrijdag was het Florientjesdag. Ons plan was om vrijdag iets te doen dat specifiek op Florien gericht was, want zaterdag zou ze weer lang in de auto moeten zitten naar ons tweede verblijf.

Op Florientjesdag trokken we naar Skånes Djurpark, een heel leuke dierentuin op nog geen tien minuten van ons huisje. De nadruk ligt er op dieren die ook in de Noord-Europese natuur voorkomen. Er was ook net een nieuw deel geopend rond de film Shaun the sheep waar je zelf op een tractor kon rijden enzovoort. Omdat het plannetje van het park voorschreef om hiermee te beginnen en een bepaalde route te volgen, deden wij precies het omgekeerde. Op die manier was het nergens heel druk en eindigden we in een leuke speeltuin. Aan de ingang werden we wel even tegengehouden omwille van de fiets. Ik heb toen de parkwachter overtuigd, gezegd dat ik het niet zag zitten om de rolstoel te duwen en dat Florien nu makkelijk kon rusten in het zitje achter op de fiets. Gelukkig begreep ze het, maar Kwinten heeft wel een aantal keer gevloekt op het heuvelachtige park.

’s Avonds was het dan tijd om op te ruimen en in te pakken (altijd minder leuk dan uitpakken), want zaterdagochtend zouden we naar Finsjö vertrekken.

Op zaterdag ontbeten we nog een laatste keer op ons vertrouwde zonneterras, al was het een beetje fris. Florien deed ook nog een laatste keer gekke dingen met haar fiets van de helling aan het huisje.

De rit naar Finsjö liep niet langs de autostrade, maar op de meeste wegen mocht ik wel 100 km/u rijden, wat maakte dat we op een drietal uurtjes in Fliseryd waren.

We hadden hoge verwachtingen van dit huisje dat eigenlijk voor zes personen bestemd is en die zijn helemaal ingelost. Wat een prachtig, ruim, gezellig en authentiek huis! We zijn echt met veel oh’s en ah’s door het huisje gelopen, Florien was ook in de wolken over ‘haar’ slaapkamertje waar veel knuffels lagen en een ‘super zacht mama’ schapenvelletje aan haar stapelbed.

Dit huis is een echte aanrader, een verborgen schat zeg maar J. Meer info bij mij!

Toen we helemaal uitgepakt waren zijn Florien en ik even de achtertuin gaan verkennen, er loopt namelijk een rivier naast het pad achter de tuin en die wilden we gaan bekijken. Jammer genoeg is de stroming er zo overweldigend sterk dat je er zeker geen pootje wil baden. Florien was wel zeer onder de indruk van de ‘waterval’ die we zagen en ik kan haar geen ongelijk geven.

Daarna even boodschappen gedaan en thuis kötbullar gemaakt.

Op onze tweede dag hier was het stralend weer en hebben we in de voormiddag vooral in de tuin gezeten en wat gebruik gemaakt van de wasmachine. Florien liep er van de ene bessenstruik naar de andere en wij hebben wat gelezen en kaartjes geschreven. In de namiddag trokken we naar Mönsterås, een klein stadje aan de kust. Het was zondag, dus het centrum was nogal doods, maar we wandelden vooral langs het water en zaten een tijdje in een kleine speeltuin. Het was echt warm dus zijn we vervolgens op zoek gegaan naar een cafeetje. Dat café werd uiteindelijk een pizzeria waar we ook aten.

Nu zitten we in Oskarshamn, een relatief grote kuststad (maar zeker niet zo groot als Kalmar) en het is nog steeds prachtig weer.

Hopelijk binnenkort meer nieuws!

Zweden trip - verslag 1

Ondertussen zijn we al vier dagen in Zweden (en zes dagen van huis), tijd voor een verslagje.

De eerste dag reden we ongeveer 450 km richting Bremen. De geplande 4u20 rijden werden algauw bijna 7u, met de nodige pauzes tussendoor uiteraard. We hadden een paar dagen voordien nog een hotel geboekt in centrum Bremen en na een semi-lekkere maaltijd (die porties in Duitsland ook, Jezus!) gingen we bijna meteen onder de wol. Maar eerst nog een hostel geboekt voor onze volgende stop, Denemarken.

Slapen was wel buiten Florien gerekend, want die moest nog wat energie kwijt van de lange autorit… 

Op 29 juli reden we verder naar Denemarken. Omdat de eerste rit voor mij wat was tegengevallen had ik geprobeerd om een redelijk dichtbijzijnde stop te vinden, maar de hotels waren wat dun gezaaid. Uiteindelijk verliep rit 2 (ongeveer 350 km) een heel stuk vlotter en waren we rond 16u in Fredericia, Denemarken. Gelukkig ken ik het woord voor hostel in het Deens, anders waren we er nu vast nog naar aan het zoeken. Het hostel, noch de straat waar het zich zou bevinden bestonden volgens Lydia,  onze gps, we hadden geen internet en vonden uiteindelijk de bewuste straat op een landkaart die langs de weg hing.

Het hostel hanteert naar eigen zeggen geen hotelprijzen (ahum) en ze verwachten er dus ook dat je je kamer wat poetst bij vertrek. Het was een hostel, akkoord, maar dat van die hotelprijzen was echt niet waar. We mochten wel gratis naar het zwembad ernaast, en dat deden we dan ook om Florien te belonen. Voor het inslapen probeerden we een nieuwe techniek; het was stralend weer dus Kwinten en ik hebben ons op het terrasje gezet en hebben Florien eerst laten inslapen voor we zelf weer naar binnen gingen. Geen kernfysica natuurlijk, maar we waren blij dat het werkte.

De dag erna werden we nog beloond met een lekker (bijna hotelwaardig moet ik zeggen) ontbijt en vertrokken we – eindelijk – naar Zweden!

Na een stop voor de grens en een heel aantal (kleinere) bruggen, zoals Store Baelt, reden we de langverwachte Oresundbron op. Indrukwekkend, echt genoten van het uitzicht over de zee. Malmö ook gespot (Turning Torso is goed zichtbaar bijvoorbeeld), maar ik hield uiteraard mijn ogen ook op de weg (hé papa).

De rit verliep zo mogelijk nog vlotter (ze was dan ook korter, 302 km), Zweden rijden naar mijn gevoel even gedisciplineerd als Duitsers en we kwamen rond 14u al aan in ons huisje. Hoewel we officieel pas om 15u mochten inchecken, stond Lianne ons al op te wachten. Ze was het niet gewend dat haar gasten zo op tijd kwamen.

Al bij al verliep het rijden (vooral de twee laatste dagen dan) heel vlot. De loopfiets die we bij hadden om Florien af en toe te laten sjeezen op de parkings bleek een schot in de roos. Ik had me voorbereid op een zeurend kindje op de achterbank, Kwinten en ik hadden een heel actieplan, maar dat bleek nergens voor nodig.  Hij is zelfs nooit naast Florien moeten gaan zitten om haar bezig te houden. We luisterden heel veel Eftelingsprookjes (dankuwel meter Liesbeth!) en luisterCD’s, Florien bleek nog maar eens duidelijk een dochter van haar vader. Wat ook hielp waren de cadeautjes die we vlak voor vertrek nog van onze buren gekregen hadden. We hadden zelf ook een ‘cadeautjeszak’, maar die waren niet ingepakt, dus die scoorden minder hoog. J Bedankt Mieke en Tom!

Een paar foto’s van ons huisje. Je kan meer info vinden op anglastugan.nl (zonder de umlaut op de a, want officieel heet het änglastugan), mocht er iemand interesse hebben. Meer inside info bij mij J

Onze eerste week zullen we in en rond Höör doorbrengen, een dorpje in de streek Skåne.

We ontbeten de eerste twee dagen al buiten, zondag lunchten we ook buiten. In de voormiddag dus tot nu toe altijd stralend weer gehad, daarna wisselvallig. Zondag gingen we op verkenning in Höör en misschien lag het aan het feit dat het zondag was en dus uitgestorven, maar dat was me nu niet bepaald een bruisend dorpje. Kwinten waagde zich samen met Florien aan de wip en het kind was ook weer content (Kwinten minder, zoals je kan zien J).

Gisteren gingen we naar Lund, de universiteitsstad in Skåne. Na een valse start (sleutels fietsslot vergeten in de auto) trokken we naar het centrum. We bezochten de kathedraal en werden om 12u getrakteerd op een bescheiden, maar mooi klokkenspel. Florien was ook onder de indruk van de middeleeuwse astronomische klok vol miniatuurmannetjes.

Daarna begon het te regenen (iets waar  we helaas niet op voorzien waren) en trokken we snel naar het restaurant van het openluchtmuseum dat we in de namiddag wilden bezoeken; Kulturen. Zomaar een openluchtmuseum in het midden van de stad, ik vind dat tof.

In Zweden is het vaak (prijs-kwaliteit-gewijs) interessant om ‘Dagens rätt’ (dagschotel) te gaan eten bij de lunch in plaats van ’s avonds uit eten te gaan. Ook zijn doorgaans museumrestaurants van zeer goede kwaliteit en dat bleek ook hier het geval te zijn.

In de namiddag trokken we dus naar Kulturen, maar dat viel letterlijk een beetje in het water. Gelukkig was er ook een tentoonstelling van Pettson en Findus, een hit voor Florien (en binnen J), waar ze echt in het decor van Pettsons huis kon spelen. Vond ze heerlijk.

Om de dag in Lund af te sluiten deden we nog een ‘Fika’ in het cafeetje van het museum. Fika is een Zweedse traditie en houdt kort gezegd in dat je koffie drinkt en gebak eet J Redelijk hard ons ding. Daarna shopten we nog even bij Lindex (echt leuke kinderkleren!) en trokken we naar de auto.

Vandaag hadden we een rustdagje, in de voormiddag gingen we naar de winkel en deden we ‘korvgrillning’ als middageten, geniaal plan van Kwinten. J Na een paar spelletjes trokken we dan naar het Bosjöklooster. Dat was in theorie 8 minuten rijden, maar laat ons zeggen dat Lydia de gps daar haar eigen idee over had. Prachtig klooster wel, met een mooi domein aan met dieren en een klein speeltuintje. We konden er tussen de pony’s wandelen en bij de konijnen en kippen in het hok. Florien en ik gingen ook eindelijk pootjebaden in een echt Zweeds meer. Toch wel het hoogtepunt van de dag!

Het plan is om morgen weer wat verder te rijden naar Malmö, vandaar de rustdag ook. Grootsteden zijn vermoeiend voor kleine kindjes, getuige deze foto na Lund.  

Zo, dit verslag heeft op logistiek vlak heel wat moeite gekost, want je hebt hier niet zomaar internet (hopelijk gaat dat in het volgende huisje iets vlotter, niet dat ik verslaafd ben, maar voor de skype-conversaties die we af en toe met de grootouders willen voeren is dat wel een vereiste). Ik heb letterlijk een hele avond aan het uploaden van de foto's gezeten, gewoon omdat dat internet zo'n eigen willetje heeft. Vandaar de weinige foto's... Ik beloof niets, maar hopelijk tot snel dus!