Pagina's

vrijdag 31 oktober 2014

Uitstelgedrag bij peuters


"Kom, Florien, we vertrekken!"
Loopt naar de speelgoedkast en trekt nog een lade open.
Ik trek haar aan haar 'kapje' zachtjes richting hal. Ze trekt wat tegen en loopt de andere richting uit.
"Oh, bouter!" Een verdwaalde zak met een kabouter op in de hal.
"Eén, tee, die, acht, nejen, tien", telt ze de deurstijl.
"Oooh, vasthouwe". Ze moet een trapje af.
We zijn buiten. Loopt de tuin van de buren in, want daar zit vast een poes, of er staat een paddenstoel, met een 'bouter'. Getrek aan het kapje, richting trap.
"Auw, snat!" ze pakt de trapleuning buiten vast om voorzichtig een trapje te kunnen afdalen, weigert dit vervolgens (want auwsnat), kijkt dominant in mijn richting om mijn hand.
"Ballontje weg", elke dag ziet ze de ballon die halfvergaan tegen onze leuning buiten plakt en elke dag denk ik dat ik dat verlepte ding eens moet weghalen.
Ze draait langs de auto en ontdekt dat het hek richting tuin openstaat.
"Moooool! Leman!" Respectievelijk schommel en glijbaan.
Dit keer pak ik haar op, maar ze weet zich zo op te spannen dat ik geen grip meer heb. Oef, ze loopt naar de auto. Maar.
"Oh, padstoel!" F***ing herfst.
Ik pak haar op, leid haar met één hand af met een speelgoedje dat ergens in de auto rondzwierf en gesp haar met de andere vast.
We zijn weg, een ochtendritueel als een ander, denk ik.


(En dan moet ik met een glimlach denken aan deze blogpost.)

1 opmerking:

  1. hier is dat ook zo :-) Alleen rekt hij bij ons het vooral nog binnen, er MOET altijd iets mee als we weg gaan....

    BeantwoordenVerwijderen