Pagina's

dinsdag 23 april 2013

Slingers voor Happy Hippo en give away!

Bij de geboorte van Florien had ik een naamslinger klaarliggen met twee envelopjes; één met de jongensnaam in flockletters en één met de meisjesnaam in flockletters. Mijn moeder zou op het grote moment het gepaste envelopje openen en aan het strijken gaan. 

Bijgevolg ziet ons raam er al vijf maanden zo uit (slechte foto, excuus):



Toen ze al even geboren was, hoorde ik van Happy Hippo...

Happy Hippo is een geweldig project uit Nederland dat kansarme kinderen de mogelijkheid biedt om een leuke verjaardag te vieren door middel van verjaardagspakketten. Er werd een oproep gelanceerd in blogland teneinde voortaan ook een duurzame stoffen slinger in deze pakketten te kunnen stoppen.
En daar doe ik graag aan mee! Ik maakte een tijdje geleden een hoop slingers en heb de smaak goed te pakken. Ik ruik bandwerk, jullie ook?

De actie is ondertussen officieel afgelopen, maar dat houdt niemand tegen om nog slingers te maken he!
Ik was van plan om met deze post te wachten tot ik wat meer volgers had, maar dan dacht ik: waarom niet in de omgekeerde richting denken: als je volger wordt, kan je meedingen voor een handgemaakte slinger!

En aangezien we toch al met slechte foto's bezig waren, hier eentje van de slinger in kwestie:






Wat moet je doen? Gewoon volger worden (hier in de zijbalk) en een commentaar achterlaten op deze post. Wie weet kan je binnenkort ook je raam opfleuren met deze slinger én er slechte foto's van trekken. Zou toch tof zijn? :)
Succes!

zaterdag 20 april 2013

Brief 5

Dag Florien!

Brief 5 al en ik ben weer aan het werk, nog maar een weekje.

Mijn bevindingen van de afgelopen maand:

- plots vraag ik me af hoe stoelgang van een wortelpapje eruit zal zien
- plots zet ik de muziek in de auto stiller als jij aan het babbelen slaat
- plots werden snottebellen "snotties" en spreek ik steeds in de derde persoon (damn you Facebook, of is dat eigen aan alle mama's?)
- en eigenlijk gebruik ik ook gewoon belachelijk veel verkleinwoorden. Vreemd.

Jouw mijlpaaltjes:
- je probeert ijverig te rollen en het lukt al van buik naar rug (uit frustratie omdat je niet graag op je buik ligt? :)) en vanochtend deed je plots één keer rug naar buik!
- je raapte voor het eerst eitjes, mét mandje (erg mini)
- je ging van maat 62 al heel snel naar 74/80 en zelfs daar voorbij (katoenen luiers en krachtvoer?)
- je ging voor het eerst uit logeren, wij zonder jou op restaurant

En ik las dit gedicht op de blog van Oon, van die geweldige Herman De Coninck en smolt. Zo herkenbaar hier, met al die winterbodiekes en het voorzichtige prullen toen je nog erg mini was...

Ik loop een dochter op mijn arm te sussen
tot ze niet meer dreint
zoals ik rondloop met wat ik voor haar voel
tot ik er een beeld voor heb dat het verkleint

en dat zo minuscuul te voorschijn komt
uit een hele voorraad taal
zoals ik een klein handje door de lange
tunnel van een mouw te voorschijn haal.


Vandaag je eerste groentepap, worteltjes! Om brief 5 af te sluiten nog een paar foto's.



Daar komt het eerste lepeltje, die verwachtingsvolle blik :)









Needless to say: het ging vlot.

maandag 15 april 2013

Floriens kamertje bij Oma Bloem en Opa Bos

Vandaag begon ik weer te werken, gisteren werd Floriens kamertje bij Oma Bloem en Opa Bos "ingehuldigd".
Voortaan slaapt Florien dus op dit kamertje als ze bij mijn ouders is, kijk maar even mee.






De muurschildering is door Oma Bloem zelf gemaakt!

De laatste zondag van de vakantie genoten wij, zoals zoveel mensen, van de zon. Florien mocht haar zonnehoedje eens uittesten.



donderdag 11 april 2013

De moestuin 2013

Dit klinkt nogal als Madame Zsazsa, maar zo'n geweldige moestuin zal je bij mij niet zien. Ik modder maar wat aan (dat mag je op dit moment zelfs letterlijk nemen).
Edoch, ik presenteer u, het moestuinplan 2013:


En ik presenteer u de realiteit:






Rechtsonder vangt u nog een glimp op van onze kerstboom. Ik kan nogal moeilijk afscheid nemen.
Stay tuned voor het vervolg van deze spannende soap!

dinsdag 9 april 2013

De roze tripp trapp

Nooit gedacht dat ik ooit met een spuitbus vol roze verf aan de slag zou gaan. Maar zo zie je maar weer, kids do change you. Ik kreeg een paar weken geleden van Oma Bloem en Opa Bos een kussenset voor in de tripp trapp en moest dus mijn kleuren aanpassen aan de set, ah ja. Aubergine vond ik niet, oranje ook niet (toch niet dat oranje) enzovoort. Het werd dus kiezen tussen babyblauw (ik dacht het niet) of roze. En roze it is! Ik trotseerde gisteren een occasioneel windopstootje (deed keurig mijn mond en ogen dicht voor de verf, maar vergat mijn bril) en een afkeurende blik van de poetsvrouw die zich afvroeg wat ik nu in godsnaam weer aan het doen was...
Kijk maar eens!









En Florien had de bedenkelijke eer om deze (excuseer mij voor het woord) prinsessenstoel uit te testen. Toen ze zich er letterlijk in smeet (erg letterlijk), besloten we toch om haar van een extra kussentje voorzien. Het matcht niet, maar ach, over een dag of twee zit ze toch zelfstandig (toch? :)).
En nog wilde papa haar niet loslaten...










woensdag 3 april 2013

Mieke Versyp


Soepletters van Mieke Versyp


'Soepletters' is geen gewoon boek. Al bij het bekijken van de cover en het lezen van de naam Mieke Versyp (bekend van o.a. Linus), weten we dat ons een speciale traktatie te wachten staat. En het vermoeden klopt: dit verhaal staat bol van fantasie en is doorspekt met originele afbeeldingen.
Op een dag komt een jongen samen met zijn broers en kleine zus van school terug. Onderweg wil zijn zusje niet meer stappen en wanneer hij koppig verder stapt, verliest hij haar even uit het oog. Gevolg: zijn zusje is nergens meer te vinden.
De verdwijning van zijn zusje is het begin van een spannende zoektocht. Hij wordt naar mysterieuze plekken geleid en heeft maar één zekerheid: hij moet vertrouwen op de woorden en de letters die hem de weg tonen.
Je zou misschien kunnen zeggen dat het thema (een verloren zusje) al tientallen keren voorgekauwd werd, maar Versyp slaagde erin om het geheel haar eigen draai te geven. Soms waan je je als lezer in het wonderland van Alice, zoals wanneer een mannetje met een gekke kachelbuishoed de jongen op het goede (?) pad komt zetten. Ook wanneer zusje is teruggevonden blijft er een waas van mysterie hangen. Niet alle raadsels zijn opgelost.
'Soepletters' is een verhaal geschreven voor en door kinderen. Het boek is geïnspireerd door de kinderen van de Freinetschool Mandala bis, gelegen is in een multiculturele wijk in Gent. De multiculturele elementen zijn dan ook subtiel merkbaar in het verhaal, maar je moet soms heel erg opletten, wil je ze vinden.
Maar is dit een kinderboek? De speelse letterzoektocht en het thema doen vermoeden van wel, anderzijds is dit thema vaak op een eerder beangstigende, donkere wijze uitgewerkt. De dubbele bodems en woordspelletjes doen wegdromen, maar roepen soms vraagtekens op die een lagereschoolkind niet zal vatten.
Zoals wel tegenwoordig wel vaker gebeurt, is dit boek er eentje dat je niet zomaar in één hokje kan stoppen. De vele laagjes doen lezen en herlezen.

Ik hou van Mieke Versyp; Eksternacht, mijn god! Geen recensie, maar echt een aanrader.















Van haar las ik ook Hoe ik het kopbeest versloeg. Helemaal anders, maar ook geweldig schoon! (zoveel uitroeptekens in één blogpost, dat kan geen toeval zijn he...)


Dit boek werd geschreven naar aanleiding van de tentoonstelling 'Gevaarlijk Jong' in het museum Dr. Guislain te Gent. Aan het woord is een pubermeisje, Talula, deel van een bijzonder groot gezin (zeven, maar aan het eind van het boek acht kinderen), dat vertelt over haar alledaagse en minder alledaagse beslommeringen. Het is dan ook niet eenvoudig om je als puber staande te houden in een eerder marginaal gezin met een labiele moeder en broers en zussen van allerlei verschillende vaders. De kinderen hebben de gekste namen, zoals Splinter en Feelfree.
Door het boek komen heel wat psychiatrische problematieken aan bod, natuurlijk niet enkel bij Talula zelf, maar ook in haar omgeving. Of hoe een jong kind (zoals in de tentoonstelling) in aanraking komt en reageert op dergelijke problemen. Het kopbeest uit de titel verwijst naar een soort hallucinante koortsdroom die Talula op een bepaald moment heeft. Haar moeder staat daarna klaar om haar te troosten. Dit fragment werd niet zomaar het titelfragment. Het is één van de zeldzame momenten waarop haar moeder écht contact met haar heeft. De ondertitel – 23 manieren om niet onzichtbaar te zijn – is niet meteen duidelijk van betekenis, maar het lijkt wel of Talula onzichtbaar is in haar grote gezin, maar zeker ook op school, waar ze tracht niet op te vallen.
Een verhaal waar je heel wat in kan gaan zoeken, waar je heel wat vraagtekens bij kan plaatsen en een heleboel lessen uit kan halen over je eigen leven, ondanks de soms wat onbekende problematiek.
Mieke Versyp is de zeer getalenteerde schrijfster van dit boek. Een boek met een minder evidente problematiek, maar Versyp lijkt niets uit de weg te gaan. Dit verhaal is tegelijk heel verschillend van, maar ook heel gelijkend op haar andere titels. Zo was er recent 'Soepletters', 'Eksternacht' en – iets minder recent – 'Linus'. Alle pareltjes van proza. Jammer dat een schrijfster als Mieke Versyp bij het lezerspubliek niet zo een grote naam heeft; ze verdient zeker meer erkenning.
Ook grafisch waren haar vorige boeken op zijn zachtst uitgedrukt interessant. Ook dit boek, geïllustreerd door Trui Chielens, blinkt niet enkel qua verhaal uit in originaliteit, maar ook in zijn vormgeving. In eenvoudig rood en zwart wordt de complexe wereld van Talula op een vaak humoristische manier weergegeven.
Zowel voor Versyp als voor Chielens geldt: graag meer van dat!

Wil je meer lezen? Ga dan naar www.pluizer.be voor meer boekentips!
En lees ook vooral Linus van Versyp samen met Pieter Gaudesaboos en Sabien Clement.

Wolken zijn de nieuwe snorren

Een enigszins cryptische omschrijving voor een bescheiden bevinding. Een jaar geleden ongeveer begon ik overal in blogland, op Pinterest, op Etsy enzovoort snorren te zien. Werkelijk o-ve-ral! En ze zijn er nog hoor, zij het in mindere mate ondertussen.
Want de wolken zijn aan een tegenbeweging bezig! Wolken zijn in! En ok, we hebben deze winter al genoeg wolken gezien, regen en sneeuw brachten ze koppig mee. Voor mij mag dat nog blijven duren, maar dat durf ik hier niet luidop te schrijven. En omdat ik stiekem al uitkijk naar volgende herfst, hier een paar foto's van Pinterest met wolken, wolken, wolken!
Kijk maar eens:

Wolkenpapierkunst




Een wolkenkostuum...

 Wolkenkussens...



 Een wolkenmobiel...


Een wolkenpennenzak...


Wolken - 'smores...


 Een wolkenpin


 En zelfs wolkenmacarons!


Blij dat ik ben om mee te doen met de 'wolkenrage', ik begreep niet zo goed waarom die snorren plots zo interessant waren. Een kwestie van smaak zeker? :)
Voor de links naar de foto's en eventuele tutorials, ga maar eens kijken op mijn Pinterest of zoek op 'cloud' op je Pinterest pagina.