Maand drie en ik zit hier op de zolder wat te bloggen, met een koffietje, terwijl meter Tinne je beneden entertaint.
Deze maand zijn er weer veel dingen veranderd. Het was de maand waarin we op 'avontuur' gingen in Gasthuisberg, ten strijde tegen de rode vlek die je oogje bedreigt. Maar dat klinkt allemaal 'avontuurlijker' dan het is :) Dus die vlek die je al drie maanden vergezelt, begint nu stilaan te vervagen, gek wel. Het lijkt toch een beetje een deel van je geworden, straks gaan we ze nog missen!
Verder zijn me twee dingen toch echt wel gaan opvallen aan het ouder-zijn:
1) Als je kind doorslaapt, durf je dat slechts met de nodige dosis schroom toegeven aan andere ouders. Je slaapt al een hele tijd hele nachten van ongeveer zes à zeven uur door. Ik denk ongeveer sinds je zes weken. En dat is uiteraard fijn! Maar hoe je dan, in contact met anderen, zo het gevoel krijgt dat je dat maar beter niet vertelt, dat vind ik een beetje jammer. Alsof je er meteen een lijstje dingen bij moet sommen die wél moeilijk gaan.
en
2) Ik tel de uren slaap die ik gehad heb en concludeer op basis daarvan dat ik uitgeslapen ben, niet op basis van het werkelijke gevoel. Echt waar, ik doe dat al sinds je geboorte. "Oh, ze heeft vier uur geslapen, ik heb genoeg geslapen voor deze nacht!" of "Oh, zeven uur vannacht, dat is super veel, we mogen blij zijn!"
In plaats van: "Fijn, zeven uur, maar eigenlijk wil ik... zo... nog eventjes he..."
En op verzoek van de papa, een paar foto's met hem :)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten