Pagina's

zondag 22 juni 2014

Brief 20

Hoe ze met haar hele lijfje een boekje kan lezen, of naar een liedje kan luisteren. Ze zit niet stil.
Hoe ze eerst een koek volledig in haar mond propt, vervolgens met Didi de tafel poetst en dan besluit dat ze Nu Onmiddellijk de stoel uit wil.En daarna besluit dat het toch niet zo dringend is, want dat haar schoen plots belangrijker geworden is.
Hoe ze verbijsterd en verbaasd kan kijken naar dingen die wij allergewoonst vinden.
Hoe ze elke dag een nieuw woord uitvindt dat mogelijks nog prachtiger is dan de andere woordjes uit haar woordenboek.
Hoe ze alle frigomagneetjes met het nodige geduld één voor één naar ons komt brengen (aan het terugbrengen moeten we nog werken).
Hoe haar schoenencollectie nu al bijna uitgebreider is dan de mijne.
En hoe ze schaterlacht om simpele dingen.
En hoe er niets mooier is dan dat alles.

Daarom een liedje en wat foto's.







Geen opmerkingen:

Een reactie posten